İnsanlar vardır; onu tanımazsın bilmezsin fakat onun

duruşundan konuşmasından,fikirlerinden,söylemlerinden

korkmazsın,sana sıcak gelir,kendinden bir şeyler bulursun

onda.O sessiz yığınların  kalbindedir,sesli yığınların gönül

kapılarını aralamıştır,o gönüllerde kendine yer bulmuştur.O

her zaman hakkın ve mazlumun yanıda olmuş gür sesini her

yerde haykırmıştır.

Siz onun kim olduğunu düşünüyorsunuz.? Tabiki  üzücü bir

şekilde şehit olan  Koca  Reis lakaplı Muhsin  Başkandan

bahsediyorum.

Rabbim mekanını cennet eylesin.Ülkesini seven

kendini milletine adayan gerçek bir vatansever.Hiç bir

menfaat beklemeksizin memleketin hayrına olan işlerde kim

olursa olsun destek vermiş,yeniden yükselen Türkiyeye

omuz vermiştir.

Kendisini uzaktan takip edebilen birisi olarak onu yakinen

Suşehri Polat Deresi Yayla Şenliklerinde tanımıştım.

Göründüğü Gibi sert değil sevecen,sıcak ve kibar bir

Anadolu evladıydı.

Kültürüne,örf ve adetlerine bağlı  anadolu insanlarına sahip

çıkan onlarla oturan onlarla kalkan,dertlerini dinleyen bir

siyasetçi.

Hemşehrilerine her zaman ilgi gösteren onların her zaman

yanında Olan bir güzel insan.Ölüm yıldönümünde bu yazıları

yazmak geldi içimden.Belki yanında olmadık veya olamadık

ama kalbimizde her zaman yer aldı.

 Milyonlarca sessiz yığının gönlünü fethetti.Böyle cesur ve

dirayetli İnsanlar kolay yetişmiyor.Dört tarafı ateş

çemberinde olan ülkemizin Gönlü hizmet aşkı ile dolu olan

böyle insanlara ihtiyacı vardır.

Bizlere düşen görev onlara sahip çıkmak, bu güzel

vatanımızda birlik ve kardeşlik İçinde hiçbir ırk,din ,mezhep

ayrımı yapmadan beraberce yaşamaktır.

Nur içinde yat Muhsin başkan.

Mekanın cennet olsun.

İznin olursa beton yığınları içindeyken ,belkide karlı

Dağlardaki o şehadet gününü görür gibi yazdığın şiirini

Üşüyen ruhlarımızın ısınması için yeniden haykırıyorum. 

ÜŞÜYORUM

Bir coşku var içimde bugün kıpır kıpır

Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum

Gözlerim parke parke taş duvarlarda

Açılıyor hayal pencerelerim

Hafif bir rüzgar gibi, süzülüyorum

Kekik kokulu koyaklardan aşarak

Güvercinler ülkesinde dolaşıyor

Bir çeşme başı arıyorum

Yarpuzlar arasında kendimi bırakıp

Mis gibi nane kokuları arasında

Ruhumu dinlemek istiyorum

Zikre dalmış her şey

Güne gülümserken papatyalar

Dualar gibi yükselir ümitlerim

Güneşle kol kola kırlarda koşarak

Siz peygamber çiçekleri toplarken

Ben çeşme başında uzanmak istiyorum

Huzur dolu içimde

Ben sonsuzluğu düşünüyorum

Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum

Durun kapanmayın pencerelerim

Güneşimi kapatmayın

Beton çok soğuk, üşüyorum..

Muhsin Yazıcıoğlu